SARKAR'S CO-WRITER'S EMOTIONAL STATEMENT ON THE STORY THEFT CONTROVERSY!

Sarkar is Thalapathy Vijay's upcoming biggie with director AR Murugadoss. The film is produced by Sun Pictures and has Keerthy Suresh playing the female lead and Varalaxmi in an important role. AR Rahman composes the music for this one.

The film is slated to release on November 6 on account of Diwali. Meanwhile, the film has been receiving issues relating to story theft. A script titled Sengol, which was written back in 2007 by a director named Varun has been claimed to be the same as Sarkar.

In relation to this, veteran director K Bhagyaraj, the president of the South Indian Film Writers' Association had released a note saying that the story of Sengol and Sarkar is the same and that the association will not stop director Varun from moving to court.

In line with this, AR Murugadoss retaliated with proof and he questioned the association and director Bhagyaraj if they had read Sarkar's fully bound script or watched the film, to make such a claim. 

Now, Sarkar's co-writer Jeyamohan has also opened up on the issue. He took to his blog to express his feelings about this heated controversy. Here's his statement:

"சினிமாக்களைப்பற்றி இந்த தளத்தில் எழுதக்கூடாது என்பதே என் எண்ணம். ஆனாலும் இது ஒரு சுவாரசியமான வாழ்க்கைநிகழ்வு, கதைக்களம் என்பதனால் இது

சர்க்கார் படம் நான் பணியாற்றியது. பணியாற்றியது என்றால் சென்ற இருபதாண்டுகளில் நான் செய்த உச்சகட்ட உழைப்பே இந்தப் படம்தான். கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை மாதம் தொடர்ச்சியாக சென்னையில் தங்கி காலை முதல் இரவு வரை காட்சி காட்சியாக விவாதித்து உருவாக்கியது. எந்தக்காட்சியும் எவரேனும் ஒருவருக்குப் பிடிக்காது. பிடித்திருந்தால் விஜயின் இயல்புக்குச் சரிவருமா என்ற சந்தேகம். உடனே ”இது முன்னாடியே வந்திருச்சோ?” என்ற அடுத்த சந்தேகம். உடனே  “ரொம்ப புதிசா இருக்கோ? புரியலைன்னுருவாங்க”என்ற மேலும் பெரிய சந்தேகம்.  ஒரு நான்கு வெண்முரசு அளவுக்கு கதை விவாதிக்கப்பட்டிருக்கும். எங்கோ ஓரிடத்தில் இதிலுள்ள வேடிக்கையை நான் ரசிப்பதனால்தான் ஈடுபடவே முடிந்தது.

வணிகசினிமா என சாதாரணமாகச் சொல்கிறோம். அது லட்சக்கணக்கானவர்களின் ரசனைக்கும் நமக்கும் நடுவே ஒரு சமரசப்புள்ளியைக் கண்டடைவதுதான். அவர்களுக்குப் பிடித்ததைக் கொடுக்கவேண்டும். அவர்கள் எதிர்பார்ப்பதைக் கொடுக்கவேண்டும். ஆகவே எதுவும் பெரிதாகப் புதுமைசெய்ய முடியாது. ஆனால் கண்டிப்பாக கொஞ்சம் புதிதாகவும் இருக்கவேண்டும். இல்லாவிட்டால் ’அதேகதைதாண்டா மாப்ள’ என்று கடந்துசென்றுவிடுவார்கள்.  சினிமாக்களில் வரக்கூடியதாக இருக்கவேண்டும் ஆனால் முன்னர் அதேபோல வந்திருக்கவும்கூடாது. முழுக்கமுழுக்க ஒரு கதைத்தொழில்நுட்பம் அது. இந்த கம்பிமேல் நடையால்தான் இந்த அவஸ்தை

தொடங்கும்போது வெறும் ஒரு மெல்லிய ஒற்றைவரிதான் கையிருப்பு. ’சிவாஜிகணேசன் ஓட்டையே கள்ள ஓட்டு போட்டுட்டாங்கசார். அதான் நம்ம கதை!” .உண்மை என்னவென்றால் விவாதம் ஆரம்பித்த நான்காம் நாள் வரைக்கும்கூட  இந்த ஒரே வரிதான் கதை. ‘ஹீரொ வோட்ட கள்ளவோட்டா போட்டுடறாங்க சார்… அப்றம்? டேய் டீ சொல்ரா”. இது நகருமா ஊருக்கே போய்விடுவோமா என்ற நிலையில்தான் அடுத்த களநகர்வு ‘சார் நம்ம ஹீரோ ஒரு கார்ப்பரேட் சிஇஓ” .உடனே அது விஜய்க்கு சரியாகுமா என்ற விவாதம். அதன்பிறகுதான் படத்தின் முதல்காட்சியே. ‘புடிச்சிட்டோம் சார்… இப்டியே மொள்ளமா போயிடலாம்… டேய் டீ சொல்ரா!”

அந்த ஒருவரி கதை படம் ஆரம்பித்த நான்காம்நிமிடத்தில் வந்துவிடுகிறது. டிரெயிலரிலேயே வந்தும்விட்டது. எஞ்சியதெல்லாம் ‘சரி, இப்டீன்னா நம்மாள் என்னபண்ணுவார்?” என்று கோத்துக்கோத்து முடையப்பட்டது. ஒவ்வொரு காட்சிக்கும் பலவடிவங்கள் யோசிக்கப்பட்டன. முருகதாஸே ஒன்றைச் சொல்லி எல்லாரும் ஆகா என்று சொல்லி மறுநாள் அவரே வந்து சரியாவராது என்று நிராகரிப்பார். ஒரு விஷயம் ‘ஒக்காரலை’ என்றால் மீண்டும் ஆரம்பத்திலிருந்தே.  ‘சார் நம்ம ஹீரோ ஓட்ட கள்ளவோட்டா போட்டிருரானுக…அப்றம்…?” மொத்தத் திரைக்கதையின் நான்கு வெவ்வேறுவடிவங்கள் இப்போதும் என் கைவசம் உள்ளன. சொல்லப்போனால் இன்னும் ஒரு சினிமாவை வசதியாக கைவசம் உள்ள காட்சிகளில் இருந்து எடுக்கலாம்.

அப்படியிருந்தும் இந்த விவாதம் ஏன்? சமகாலத்திலிருந்து செய்திகள், அரசியல்நிகழ்வுகள் வழியாக கருக்களை எடுப்பது முதல்காரணம். நமக்கு சமகாலநிகழ்வுகளே கைப்பிடி அளவுக்குத்தான். தமிழ்சினிமாவின் கதாநாயகன், கதாநாயகி, வில்லன்கள், சமூகப்பிரச்சினை, அடிதடித்தீர்வு என்ற ‘டெம்ப்ளேட்’ பெரும்பாலும் மாறாதது என்பது இரண்டாவது காரணம்.  அந்தச்சின்ன கருவை இந்த சட்டகத்துக்குள் சரியாக அடக்குவதுதான் இங்கே கதை என்பது.

மற்றபடி இதில் ஆயிரம் வணிகநோக்கங்கள்,பேரங்கள். இந்த கதைத்திருட்டு போன்ற செய்திகளை நாம் நம்ப விரும்புகிறோம், ஏனென்றால் இந்தச் செய்திகளிலேயே ஒரு வணிகசினிமா டெம்ப்ளேட் உள்ளது. ஏழைX பணக்காரன், எளியவன்X  வென்றவன் என்ற முடிச்சு. ’அடாடா ஏழை அசிஸ்டெண்ட் டைரக்டரோட கதைய சுட்டுட்டாண்டா” .நாம் எங்கே அடையாளப்படுத்திக்கொள்ளவேண்டும் என்பதும் எழுதப்பட்டுள்ளது அதில். உண்மையில் இந்த ஒருவரியையே விஜயை வைத்து படமாக ஆக்கலாம். அதே டெம்ப்ளேட்டில்.

என்றாவது இந்த வேடிக்கையைப்பற்றி ஒரு நல்ல நாவலை எழுதிவிடுவேன் என நினைக்கிறேன்."

This can be loosely translated to, "It has been my aim to not write about cinema here. But still, this is an interesting life incident, so here it goes:

I've worked for Sarkar. Worked means, in the past 20 years, the maximum work I've done is for this film. For close to 1.5 months, I stayed in Chennai and from morning to night, we discussed and debated things scene by scene and created this. At least one person would not like a scene. If they liked, will it suit Vijay's personality was the next question that was raised. Has this scene come before in cinema is the next. Or is this new, and a set of people may not even understand this was another doubt we had. A lot of discussions had gone into the writing of this film. Only because I enjoyed this little beautiful debates, I could involve myself in this project.

We casually call this commercial cinema. It is about finding the common liking of a million people and us. We've to give them what they like. So, we cannot do anything alien to them. But, it should also be new, else people will say "Dude, it's the same story!" and walk away.That is how writing for cinema is.

When we started, it was just a one-liner: "They've snatched Sivaji Ganesan's right to Vote. That is our story." Till day 4 of the discussion, this was the story. Then we came arrived at the idea- the hero is a CEO of a corporate. His right to vote has been denied." The next thought was, will it fit Vijay Sir's persona. We knew we were on to something.

The one liner comes in the 4th minute of the film. It also comes in the trailer of the film. The question of how will the man deal with this was pondered upon, and that was developed into a strong story. Each and every scene were thought different perspectives. Murugadoss would suggest something, we all would be awestruck by that, and the next day, he himself will not accept that scene. If something didn't fit the scheme of things, we would start from square one, the one liner. There are 4 different versions of the screenplay that I have in my hand right now. In fact, we have enough scenes to make a movie altogether.

Still why debate? News, and Political scenes from the contemporary times have been used in the film. That is the first reason. All these references are just a handfull. The hero, heroine, villain, social message and how the hero deals with it, is a template that won't change, which is the second reason. That small core should fit into the law, and that is what makes the story here.

Other than that, there are a lot of business and negotiations here. We want to believe this story theft news because there is a commercial story template here itself. Poor vs Rich. Complacent one vs successful one is the knot. "OMG, he's stolen the story of a poor assistant director" is a story. I could even make this a film with Vijay playing the role of the assistant director. That's the truth.

Because of this, I think I can write a good novel based on the story."